چطور ميشه احساس ارزشمندي داشت؟
اينكه در بيرون خود كار كنيد تا درون خود، احساس ارزشمندي كنيد؛ نتيجه نمي‌گيريد و هميشه ناراضي و ناراحت، خشمگين و طلبكار خواهيد بود! جاهاي خالي درونتان را نمي‌توانيد با عوامل بيروني پر كنيد! هر جا برويد و با هر كه باشيد خودتان را با هم با خود مي‌بريد؛ پس نمي‌توانيد از خود فرار كنيد و بايد با خود، به صلح برسيد تا به صلح بيرون برسيد.
همه ما نقاط ضعفي داريم اما بايد آنها را مانند يك عامل بيروني و جدا از خود، فرض كنيم و نبايستي آنها را به خود دروني‌مان نسبت بدهيم؛ در غير اين‌صورت، هم احساس بي‌ارزشي ميكنيم و هم اينكه چون آنها را به خودمان چسبانده‌ايم امكان جداسازي و كار بر روي آنها نداريم! همچنين در اين صورت، اگر امكان رفع نقص‌هايمان نباشد؛ نمي‌توانيم آنها را بپذيريم!
همه ما ارزشمند هستيم و آنچه مورد نياز است تا در حد ظرفيت‌هاي متعالي خود رشد كنيم درون ما نهفته است و مي‌توانيم در خود شكوفا كنيم؛ اين به معني بي‌نيازي مطلق از ديگران و بيرون نيست؛ بلكه به معني خودكفايي است. مسئله اين نيست كه من ارزشمندم يا نيستم؛ مسئله اين است كه آيا من با همين وجودي كه دارم؛ احساس ارزشمندي مي‌كنم؟! زماني من احساس ارزشمندي مي‌كنم كه نسبت به ارزش دروني خود آگاهي و باور داشته باشم و آن را وابسته به عوامل متغير بيروني قرار ندهم.
اگر ارزش ما مساوي با عوامل بيروني مثل ظاهر، عملكرد، ماديات، شغل، ازدواج، دوستي، تاييد ديگران و... باشد؛ اين ارزش بسيار متغير است و با هر اتقاقي بالا و پايين مي‌شود، با هر شكست، جدايي و مخالفتي افسرده مي‌شويم و احساس بد بودن ميكنيم و با هر موفقيت، تاييد يا هر رابطه عاطفي، احساس خوب بودن ميكنيم! اينگونه ارزش ما هر لحظه، در حال از دست رفتن است و احساس تهديد ميكنيم! پس هميشه در حال دفاع از آن يا حمله براي محافظت از آن هستيم!
آيا شما ارزشي ثابت و پايدار براي خود قائل هستيد؟
اين مطلب را حتما راببينيد:مشاوره خانواده
برچسب: ،